poniedziałek 02 Gru 2024

 

Załącznik Nr 1 do Zarządzenia Nr 8/2016

Kierownika Samorządowego Centrum Oświaty w Górnie z dn. 15.12.2016

  

REGULAMIN PRACY PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH W SAMORZĄDOWYM CENTRUM OŚWIATY  W GÓRNIE 

Regulamin Pracy Samorządowego Centrum Oświaty w Górnie, zwanego dalej SCO, określa organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.

 

Rozdział I

 

Przepisy ogólne

 

§ 1.

Ilekroć w Regulaminie mowa jest o:

  1. pracodawcy - należy przez to rozumieć Samorządowe Centrum Oświaty w Górnie, w imieniu którego występuje Kierownik.

  2. pracowniku - należy przez to rozumieć osoby zatrudnione w Samorządowym Centrum Oświaty w Górnie w ramach stosunku pracy, bez względu na rodzaj wykonywanej pracy
    i zajmowane stanowisko.

§ 2.

  1. W sprawach związanych ze stosunkiem pracy, nie uregulowanych szczegółowo niniejszym Regulaminem, zastosowanie mają przepisy ustawy o pracownikach samorządowych, kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych z zakresu prawa pracy (przepisy prawa pracy).

  2. Regulamin pracy ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.

 

§ 3.

Podstawowe prawa i obowiązki pracodawcy:

  1. Pracodawca zapoznaje nowo przyjmowanych pracowników z przepisami dotyczącymi funkcjonowania SCO, a w szczególności z regulaminem organizacyjnym, regulaminem pracy oraz przedstawia obowiązki pracownika i sposób ich wykonania, a także umożliwia odbycie szkolenia BHP i ppoż.

  2. Pracodawcy przysługuje w szczególności prawo do:

  1. wydawania pracownikowi wiążących poleceń dotyczących pracy w zakresie, w jakim polecenia te nie są sprzeczne z obowiązującymi przepisami lub zasadami współżycia społecznego,

  2. określenia zakresu obowiązków pracownika, zgodnie z umową o pracę i przepisami prawa.

  1. Pracodawca jest obowiązany w szczególności:

  1. zapoznać z treścią regulaminu pracy pracownika przed rozpoczęciem przez niego pracy, a pracownik potwierdza znajomość regulaminu stosownym oświadczeniem złożonym w formie pisemnej,

  2. zapewnić pracownikowi przydział pracy zgodnie z treścią zawartej umowy o pracę,

  3. zaznajomić pracownika podejmującego pracę z zakresem jego obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonym stanowisku pracy oraz z jego podstawowymi uprawnieniami (zakres obowiązków pracownik potwierdza na piśmie),

  4. zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie BHP i ppoż.,

  5. terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie,

  6. ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,

  7. stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników
    ich pracy,

  8. wydawać pracownikom potrzebne materiały i narzędzia pracy,

  9. kierować pracowników na badania profilaktyczne (okresowe, wstępne i kontrolne),

  10. dopuszczać do pracy wyłącznie pracowników, których stan zdrowia gwarantuje bezpieczne wykonywanie powierzonej pracy,

  11. zaznajomić pracowników z zasadami systemu wynagradzania oraz innymi przepisami wewnętrznymi mającymi wpływ na wysokość wynagrodzenia i świadczeń dla pracowników. Pracownik ma prawo do uzyskania informacji w tych sprawach, jak również do żądania wyjaśnień dot. wysokości i poprawności naliczania przysługującego mu wynagrodzenia,

  12. niezwłocznie wydawać pracownikowi świadectwo pracy w związku z rozwiązaniem
    lub wygaśnięciem stosunku pracy,

  13. szanować godność i inne dobra osobiste pracownika,

  14. przeciwdziałać mobbingowi oraz wszelkim formom dyskryminacji w zatrudnieniu,
    w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy,

  15. informować pracowników w ramach szkoleń w zakresie BHP o ryzyku związanym
    z wykonywaną przez nich pracą.

§ 4.

Podstawowe prawa i obowiązki pracownika.

  1. Pracownik ma prawo do:

    1. zatrudnienia na stanowisku pracy, zgodnie z umową o pracę i posiadanymi kwalifikacjami,

    2. terminowego otrzymania wynagrodzenia za pracę,

    3. wypoczynku w dniach wolnych od pracy, po zakończeniu czasu pracy w dni robocze
      oraz podczas urlopów,

    4. jednakowego i równego traktowania przez pracodawcę z innymi pracownikami
      z tytułu wypełniania jednakowych obowiązków,

    5. wykonywania pracy w warunkach zgodnych z zasadami BHP i ppoż.

  2. Do obowiązków pracownika należy:

  1. świadczenie pracy na rzecz pracodawcy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz zarządzeniami, instrukcjami i poleceniami wydawanymi w tym zakresie przez pracodawcę,

  2. przestrzeganie ustalonego przez pracodawcę czasu pracy i wykorzystanie
    go w pełni na pracę zawodową,

  3. przestrzeganie regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku oraz przepisów BHP i ppoż. (w tym nie palenie tytoniu w czasie pracy i miejscach niedozwolonych, a także informowanie pracodawcy o zauważonych zagrożeniach życia lub zdrowia oraz o zaistniałych wypadkach przy pracy),

  4. dbanie o dobro zakładu pracy, chronienie jego mienia oraz zachowanie w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,

  5. przestrzeganie tajemnicy określonej w odrębnych przepisach prawa,

  6. przestrzeganie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego oraz ochrona dóbr osobistych współpracowników w zakresie wynikającym z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. 2016 poz. 922),

  7. poddawanie się wstępnym, okresowym i kontrolnym badaniom lekarskim oraz stosowanie się do wskazań lekarskich,

  8. stosowanie się do poleceń Kierownika w sprawach dotyczących pracy,

  9. podnoszenie kwalifikacji zawodowych oraz doskonalenie własnych umiejętności mających wpływ na poziom pracy,

  10. niewykonywanie zajęć, które pozostałyby w sprzeczności z obowiązkami pracownika ,

  11. zachowywanie się z godnością w miejscu pracy i poza nim.

§ 5.

Odpowiedzialność porządkowa i dyscyplinarna

  1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować:

  • karę upomnienia,

  • karę nagany.

  1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
    lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie
    się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy – pracodawca może również stosować karę pieniężną.

  2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika. Kara nie może być stosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia.

  3. O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazując rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez pracownika tego naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika.

  4. Karę uważa się za niebyłą i wzmiankę o niej usuwa z akt osobowych pracownika po roku nienagannej pracy. Pracodawca może uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu.

§ 6.

Zakaz dyskryminacji oraz równe traktowanie w zatrudnieniu.

  1. Jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia,
    w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, ze względu na zatrudnienie w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy, jest niedopuszczalna.

  2. Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy.

  3. Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, z przyczyn określonych w pkt 1.

  4. Dyskryminowanie bezpośrednie istnieje wtedy, gdy pracownik z jednej lub kilku przyczyn określonych w pkt 1 był, jest lub mógłby być traktowany w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niż inni pracownicy.

  5. Dyskryminowanie pośrednie istnieje wtedy, gdy na skutek pozornie neutralnego postanowienia, zastosowanego kryterium lub podjętego działania występują dysproporcje
    w zakresie warunków zatrudnienia na niekorzyść wszystkich lub znacznej liczby pracowników należących do grupy wyróżnionej ze względu na jedną lub kilka przyczyn określonych w pkt 1, chyba że postanowienie, kryterium lub działanie jest obiektywnie uzasadnione ze względu na zgodny z prawem cel, który ma być osiągnięty, a środki służące osiągnięciu tego celu są właściwe i konieczne.

  6. Przejawem dyskryminowania jest także:

  1. działanie polegające na zachęcaniu innej osoby do naruszania zasady równego traktowania w zatrudnieniu.

  2.  niepożądane zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności pracownika i stworzenie wobec niego zastraszającej, wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub uwłaczającej atmosfery (molestowanie)

7. Dyskryminowaniem ze względu na płeć jest także każde nieakceptowane zachowanie
o charakterze seksualnym lub odnoszące się do płci pracownika, którego celem
lub skutkiem jest naruszenie godności lub poniżenie albo upokorzenie pracownika;
na zachowanie to mogą się składać fizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy (molestowanie seksualne).

8. Zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie naruszają działania, proporcjonalne
do osiągnięcia zgodnego z prawem celu różnicowania sytuacji pracownika, polegające na:

  1. niezatrudnianiu pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w pkt 1 jeżeli rodzaj pracy lub warunki jej wykonywania powodują, że przyczyna lub przyczyny wymienione
    w tym punkcie są rzeczywistym i decydującym wymaganiem zawodowym stawianym pracownikowi;

  2. wypowiedzeniu pracownikowi warunków zatrudnienia w zakresie wymiaru czasu pracy, jeżeli jest to uzasadnione przyczynami niedotyczącymi pracowników,

  3. stosowaniu środków, które różnicują sytuację prawną pracownika, ze względu na ochronę rodzicielstwa, wiek lub niepełnosprawność pracownika,

  4. stosowaniu kryterium stażu pracy przy ustalaniu warunków zatrudniania i zwalniania pracowników, zasad wynagradzania i awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, co uzasadnia odmienne traktowanie pracowników ze względu na wiek.

 

9. Pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości.

10. Pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi
w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku.

11. Osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania
w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów.

12. Skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy lub jego rozwiązanie bez wypowiedzenia.

§ 7.

Przeciwdziałanie mobbingowi.

  1. Pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać mobbingowi.

  2. Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywymi długotrwałym nękaniu
    lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie
    go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.

  3. Pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

  4. Pracownik, który wskutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę, ma prawo dochodzić
    od pracodawcy odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie
    za pracę.

  5. Oświadczenie pracownika o rozwiązaniu umowy o pracę powinno nastąpić na piśmie
    z podaniem przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy.

§ 8.

Warunki przebywania na teranie zakładu pracy w czasie pracy i po jej zakończeniu. Organizacja stanowiska pracy:

  1. Każdy z pracowników SCO posiada wyznaczone przez Kierownika miejsce pracy,
    na którym przebywa w czasie pracy.

  2. Poza normalnym czasem pracy przebywanie w SCO jest dopuszczalne:
    - po uprzednim zgłoszeniu Kierownikowi takiej konieczności,
    - na polecenie Kierownika.

  3. Na terenie SCO pracownik jest zobowiązany nosić identyfikator z napisem Samorządowe Centrum Oświaty w Górnie, nazwą działu, imieniem i nazwiskiem oraz zajmowanym stanowiskiem.

  4. Zasady i tryb wykonywania czynności na stanowisku pracy określają:

1) instrukcja kancelaryjna,

 

2) jednolity rzeczowy wykaz akt,

 

3) kodeks postępowania administracyjnego,

 

4) inne akty prawne.

§ 9.

Systemy i rozkłady czasu pracy. Pora nocna:

  1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy
    w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

  2. Obowiązuje jednozmianowy system pracy.

  3. Obowiązuje trzymiesięczny okres rozliczeniowy.

  4. Czas pracy pracowników zatrudnionych w SCO wynosi 40 godzin tygodniowo. W dniach: poniedziałek, środa, czwartek, piątek pracownicy SCO pracują w godzinach od 7.30 do 15.00 (7,5 godz.), natomiast we wtorki pracownicy SCO pracują w godzinach od 7.30 do 17.30 (10 godz.).

  5. Każdy pracownik ma prawo do 15 minutowej przerwy w ciągu dnia pracy, wliczanej
    do czasu pracy.

  6. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo
    do dwóch przerw w pracy, po 45 minut każda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie.

 

  1. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie.

 

  1. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach związanych z obsługą monitorów ekranowych mają prawo do 5 minutowych przerw po każdej pełnej godzinie pracy przy monitorze.

  2. Wprowadza się system równoważnego czasu pracy dla pracowników SCO z uwagi
    na organizację pracy SCO oraz na rodzaj wykonywanej przez pracowników SCO pracy.

  3. Zwolnienia od pracy związane z kształceniem się w szkołach wyższych oraz odbywaniem szkolenia lub doskonalenia w formach pozaszkolnych udziela się na zasadach określonych w obowiązujących w tym względzie przepisach.

  4. Pora nocna obejmuje 8 godzin, między godzinami 2100 a 700.

§ 10.

Ewidencja czasu pracy:

  1. Każdy z pracowników jest zobowiązany po przybyciu do pracy podpisać własnoręcznie listę obecności przed rozpoczęciem pracy.

  2. Lista obecności podlega kontroli i uzupełnieniu o dokonanie wpisu przyczyny nieobecności pracownika w pracy:

Ch

Op

W

O

B

S

NU

NN

Choroba

Opieka nad chorym dzieckiem

Urlop wypoczynkowy

Urlop okolicznościowy

Badania

Szkolenie

Inna nieobecność usprawiedliwiona

Nieobecność nieusprawiedliwiona.

 

  1. W celu ewidencjonowania nieobecności pracownika w zakładzie pracy prowadzi
    się indywidualne karty, na których dokonuje się zapisów:
    a) nieobecność z prawem do wynagrodzenia,
    b) nieobecność usprawiedliwiona bez prawa do wynagrodzenia,
    c) nieobecność nieusprawiedliwiona,
    d) spóźnienia usprawiedliwione,
    e) spóźnienia nieusprawiedliwione.

  2. Pracownikowi przysługuje zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia
    w przypadku:

  • ślub pracownika - 2 dni

  • urodzenia się dziecka - 2 dni

  • zgonu małżonka, dziecka, ojca, matki, oczyma, macochy - 2 dni

  • ślubu dziecka - 1 dzień

  • zgonu teścia, teściowej, siostry, brata, dziadka i innego członka rodziny pozostającego na jego utrzymaniu lub pod jego opieką - 1 dzień

  • pracownikowi wychowującemu dziecko do lat 14 przysługuje na podstawie oświadczenia pracownika 2 dni w ciągu roku kalendarzowego.

  1. Przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecność pracownika w pracy są zdarzenia
    i okoliczności określone przepisami prawa pracy, które uniemożliwiają stawienie
    się pracownika do pracy i jej świadczenia, a także inne przypadki niemożności wykonywania pracy wskazane przez pracownika i uznane przez pracodawcę
    za usprawiedliwiające nieobecność w pracy.

 

  1. Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:

 

  1. zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy wystawione zgodnie
    z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,

 

  1. decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami
    o zwalczaniu chorób zakaźnych – w razie odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami,

  2. oświadczenie pracownika – w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły do której dziecko uczęszcza,

 

  1. imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie
    w sprawach o wykroczenia – w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tym organem, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie
    się pracownika na to wezwanie,

 

  1. oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin,
    w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.

 

  1. Pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia

 

  1. Pracownik zobowiązany jest niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o swojej nieobecności
    i przewidywanym okresie jej trwania, nie później niż w 2-gim dniu nieobecności.

  2. O przyczynie nieobecności w pracy, pracownik zawiadamia pracodawcę osobiście
    lub przez inną osobę albo telefonicznie, e-mailowo lub drogą pocztową przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego.

  3. Rozpoczęcie pracy w czasie późniejszym niż to przewidziano w Regulaminie traktowane jest jako spóźnienie. Pracownik obowiązany jest niezwłocznie po przybyciu do pracy zawiadomić Kierownika SCO o przyczynie spóźnienia.

 

  1. Decyzję o usprawiedliwieniu spóźnienia podejmuje Kierownik SCO poprzez odpowiedni zapis na liście nieobecności. Brak zgody na usprawiedliwienie spóźnienia skutkuje obowiązkiem odpracowania czasu pracy.

 

§ 11.

Tryb wypłaty wynagrodzenia za pracę:

  1. Pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za pracę w wysokości określonej w umowie
    o pracę.

  2. Wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną i wypłaca się je jeden raz w miesiącu
    z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak
    niż do ostatniego roboczego dnia miesiąca za który pracownik pobiera wynagrodzenie,
    w kasie lub za zgodą pracownika wyrażoną na piśmie, przekazuje się na wskazane przez niego konto.

  3. Jeżeli ostatni roboczy dzień miesiąca jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzedzającym ten dzień.

  4. Wynagrodzenie jest płatne w formie pieniężnej.

  5. Pracodawca na żądanie pracownika jest zobowiązany udostępnić do wglądu dokumenty, na podstawie których zostało obliczone jego wynagrodzenie.

  6. Zasady dokonywania potrąceń z wynagrodzenia za pracę określa art. 87 Kodeksu pracy.

  7. Szczegółowe zasady wynagradzania określa Regulamin wynagradzania Samorządowego Centrum Oświaty w Górnie.

§ 12.

Zasady udzielania urlopów:

  1. Pracownikom przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego. Zasady udzielania urlopu wypoczynkowego regulują przepisy prawa pracy.

  2. Wymiar urlopu ustalony zgodnie z obowiązującymi przepisami uwzględnia okresy zatrudnienia i okresy nauki.

  3. Pracodawca nie ustala planu urlopów.

  4. Pracodawca ustala termin urlopu po porozumieniu z pracownikiem.

  5. Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części, z tym, że jedna z nich powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych

  6. Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu bezpośredniemu przełożonemu. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu w miarę możliwości jak najwcześniej, tak by umożliwić pracodawcy zorganizowanie zastępstwa i zapewnienie normalnego toku pracy. Zgłoszenia dokonuje się w formie pisemnej informacji na druku obowiązującym u pracodawcy
    z uwzględnieniem pkt 7.

  7. Pracownik, który zgłosił zamiar wykorzystania urlopu, o którym mowa w pkt. 6, w dniu jego rozpoczęcia zobowiązany jest powiadomić o tym bezpośredniego przełożonego,
    a następnie – niezwłocznie po powrocie do pracy, potwierdzić jego wykorzystanie w formie pisemnej informacji.

  8. Pracodawca może, na pisemny wniosek pracownika, udzielić mu urlopu bezpłatnego.

  9. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu, od którego zależą uprawnienia pracownicze, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

  10. Przy udzielaniu urlopu bezpłatnego dłuższego niż 3 miesiące, pracownik oraz pracodawca mogą przewidzieć dopuszczalność odwołania pracownika z urlopu z ważnych przyczyn.

§ 13.

Obowiązki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej:

  1. Za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w SCO odpowiedzialność ponosi pracodawca. Pracodawca jest szczególnie zobowiązany:

 

  1. chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki;

 

  1. organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy, w tym opracować i zapoznać pracownika z instrukcją bezpiecznego korzystania z urządzeń ekranowych i poligraficznych;

 

  1. zapewnić przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bhp, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń

 

  1. zapewnić wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy,

 

  1. oceniać i dokumentować ryzyko zawodowe występujące przy określonych pracach, w tym zapewnić pracownikom informacje o istniejących zagrożeniach, które wiążą
    się z wykonywaną pracą oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniem, a także stosować niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające ryzyko;

 

  1. zapewnić wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy,

 

  1. zapewnić pracownikom odpowiednie urządzenia higieniczno - sanitarne oraz dostarczyć niezbędne środki higieny osobistej, a także zapewnić środki do udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku,

 

  1. w razie wypadku przy pracy pracodawca jest obowiązany podjąć niezbędne działania eliminujące lub ograniczające zagrożenie, zapewnić osobom poszkodowanym udzielenie pierwszej pomocy i ustalić w przewidzianym trybie okoliczności i przyczyny wypadku oraz zastosować odpowiednie środki zapobiegające podobnym wypadkom,

 

  1. utrzymywać obiekty budowlane i znajdujące się w nich pomieszczenia pracy, a także tereny i urządzenia z nimi związane w stanie zapewniającym bezpieczne i higieniczne warunki pracy.

 

  1. Pracodawca wydaje, a pracownik jest zobowiązany do przestrzegania szczegółowych instrukcji i wskazówek dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy na poszczególnych stanowiskach pracy.

  2. Pracodawca informuje pracowników o ryzyku zawodowym związanym z wykonywana pracą - osobiście każdego pracownika na swoim stanowisku pracy.

  3. Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany:

 

a) znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu
i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym,

 

b) wykonywać prac w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych,

 

c) dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład
w miejscu pracy,

 

d) poddawać się wstępnym, kontrolnym i okresowym badaniom lekarskim oraz stosować się do wskazań lekarskich,

 

e) niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie wypadku albo zagrożeniu zdrowia lub życia ludzkiego oraz ostrzec o grożącym niebezpieczeństwie współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia,

 

f) współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy,

 

g) przestrzegać instrukcji bezpiecznego korzystania z urządzeń ekranowych
i poligraficznych.

 

  1. Obowiązki pracodawcy i pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej określają ogólnie obowiązujące przepisy prawa pracy.

 

  1. Szczegółowe zasady przydziału pracownikom środków ochrony indywidualnej odzieży, obuwia roboczego, środków higienicznych, wypłacania ekwiwalentu pieniężnego za pranie odzieży roboczej a także ryczałtu za zakup okularów korygujących wzrok w związku
    z pracą przy monitorach ekranowych, określają odrębne zarządzenia.

 

§ 14.

Przestrzeganie obowiązku trzeźwości, zakaz używania narkotyków, leków psychotropowych, środków odurzających, zakaz palenia tytoniu:

  1. Pracodawca odpowiedzialny jest za stosowanie skutecznego systemu kontroli przestrzegania obowiązku trzeźwości na terenie miejsca pracy.

  2. System kontroli przestrzegania obowiązku trzeźwości powinien w szczególności zapewnić:

  1. niedopuszczenie do wykonywania pracy oraz do przebywania na terenie SCO w Górnie pracowników w stanie po spożyciu alkoholu,

  2. niezwłoczne reagowanie na przypadki spożywania alkoholu w czasie pracy oraz odsuwanie od pracy pracowników, którzy pozostają w stanie po użyciu alkoholu.

  1. Pracownicy w stosunku, do których zachodzi uzasadnione podejrzenie,
    że stawili się do pracy w stanie po użyciu alkoholu lub spożywali alkohol
    w czasie pracy, mogą zostać odsunięci lub niedopuszczeni do pracy.

  2. Wykonywanie pracy w stanie po spożyciu alkoholu stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracownika.

  3. Pracodawca zobowiązany jest do wezwania Policji lub Pogotowia Ratunkowego w sytuacji, gdy pracownik pozostaje w stanie nietrzeźwym oraz znajduje się w okolicznościach zagrażających jego życiu lub zdrowiu albo zagraża zdrowiu lub życiu innych osób.

  4. W sytuacjach nieunormowanych postanowieniami niniejszego regulaminu zastosowanie mają odpowiednie artykuły kodeksu pracy oraz ustawy z dnia 26 października 1982 r.
    o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jednolity: Dz. U. 2016 poz. 487 ze zm.).

  5. Używanie, obecność w organizmie, sprzedaż, rozprowadzanie lub posiadanie narkotyków przez pracowników podczas pracy, w trakcie przebywania na terenie zakładu pracy lub w miejscu pracy, jest zabronione i stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracownika.

  6. Zakaz nie dotyczy lekarstw i innych medykamentów zaordynowanych przez lekarza
    na receptę, o ile ich używanie nie przekracza uzasadnionych lub określonych norm.

  7. W Samorządowym Centrum Oświaty w Górnie obowiązuje zakaz palenia tytoniu.

§ 15.

 

Prace dozwolone i wzbronione pracownikom młodocianym oraz prace wzbronione kobietom.

 

  1. Nie wolno zatrudniać pracowników młodocianych oraz kobiet przy pracach i w warunkach wymienionych w przepisach zawierających wykaz prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet oraz wykaz prac wzbronionych młodocianym.

  2. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej,
    nie wolno również bez jej zgody delegować jej poza stałe miejsce pracy.

  3. Kobiety opiekującej się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej, nie wolno również bez jej zgody delegować jej poza stałe miejsce pracy.

  4. Młodociany może być zatrudniony na podstawie umowy o pracę przy wykonywaniu lekkich prac.

  5. Praca lekka nie może powodować zagrożenia dla życia, zdrowia i rozwoju psychofizycznego młodocianego, a także nie może utrudniać młodocianemu wypełniania obowiązku szkolnego

  6. W sprawach nieuregulowanych stosuje się przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 roku w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (t. jedn. Dz. U. 2016, poz. 2057) oraz Rozporządzenia Rady Ministrów
    z dnia 24 sierpnia 2004 roku w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym i warunków ich zatrudniania przy niektórych z tych prac (t. jedn. Dz. U. 2016, poz. 1509).

 

 

Rozdział II

Zakres działania Samorządowego Centrum Oświaty w Górnie

 

§ 16.

  1. Samorządowe Centrum Oświaty w Górnie prowadzi gospodarkę finansową
    w formie jednostki budżetowej.

  2. Samorządowe Centrum Oświaty jest jednostką obsługującą w rozumieniu przepisu
    art. 10b ust. 1 ustawy z dnia 8
    marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. 2016, poz. 446 ze zm.).

 

§ 17.

  1. Samorządowe Centrum Oświaty obejmuje swoją działalnością obsługę finansowo-księgową oraz administracyjno - gospodarczą szkół i przedszkoli, dla których Gmina Górno jest organem prowadzącym, jak również Samorządowego Centrum Oświaty, a także prowadzenie ewidencji syntetyczno – analitycznej środków trwałych gminnych placówek oświatowych, dla których Gmina Górno jest organem prowadzącym, oraz Samorządowego Centrum Oświaty. Prowadzi pełną dokumentację i dokonuje wszelkich czynności związanych z prawidłowym funkcjonowaniem oświaty i wychowania.

  2. Samorządowe Centrum Oświaty w Górnie obejmuje swoją działalnością następujące jednostki obsługiwane:

 

  1. Zespół Szkół w Bęczkowie, Bęczków 195, 26 – 008 Górno;

  2. Zespół Szkół w Górnie, Górno 82A, 26 – 008 Górno;

  3. Zespół Szkół w Krajnie, Krajno Pierwsze 153A, 26 – 008 Górno;

  4. Zespół Szkół w Woli Jachowej, Wola Jachowa 136, 26 – 008 Górno;

  5. Zespół Szkolno – Przedszkolny w Cedzynie, Cedzyna 79, 25 – 900 Kielce;

  6. Zespół Szkolno – Przedszkolny w Radlinie, Radlin 86, 26 – 008 Górno;

  7. Szkoła Podstawowa im. Noblistów Polskich w Leszczynach, Leszczyny 33,
    26 – 008 Górno;

  8. Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Skorzeszycach, Skorzeszyce 165B, 26 – 008 Górno.

 

 

§ 18.

 

W sprawach nieuregulowanych regulaminem pracy zastosowanie mają odpowiednie przepisy prawa pracy.

§ 19.

 

Wykaz osób zapoznanych z Regulaminem Pracy Samorządowego Centrum Oświaty
w Górnie stanowi
Załącznik Nr 3 do niniejszego Regulaminu.

 

































Załącznik Nr 3 do Regulaminu

wynagradzania pracowników

SCO w Górnie

 

 

 

Wykaz osób zatrudnionych i zapoznanych z Regulaminem

wynagradzania pracowników
w Samorządowym Centrum Oświaty w Górnie.

 

 

 

Lp.

Imię i nazwisko

Data

Podpis

1.

Barbara Raczyńska

 

 

2.

Wanda Bednarska

 

 

3.

Bogumiła Stąporek

 

 

4.

Jadwiga Gała

 

 

5.

Małgorzata Czernikiewicz

 

 

6.

Aleksandra Pindral

 

 

 



  

  

Gmina gorno herb.svg kuratorium logo dzu logo oke